groeten uit de rimboe!

na 2 weken het te hebben uitgesteld door te weinig tijd, geen inspiratie (wat toch niet voor te stellen is in dit wonderlijke land) en gewoon simpelweg door mijn luiheid, is het eigenlijk toch wel weer eens hoog tijd om mijn belevenissen door te geven aan de wijde wereld, misschien beter gezegd; mijn trouwe lezers die hun winterjas alweer aan hebben getrokken om te kunnen overleven in het barre, koude land waar ze wonen genaamd Nederland.

vorige week was een rustige week, natuurlijk erg gezellig en uiteraard hadden we heerlijk weer! onder het genot van het brandende zonnetje buiten heb ik weer vanalles geleerd in het ziekenhuis, het is nog steeds erg leuk!
ondertussen ben ik half ten huwelijk gevraagd door iemand die me erg graag in Suriname wilde houden, heb ik nu een spoedcursus Hindoestaans aangeboden gekregen en ben ik bij een patient thuis uitgenodigd zodat hij vers fruit voor me kan plukken. dit klonk natuurlijk wel erg lekker allemaal maar ik denk dat ik het toch maar bij het kopen van fruit op de centrale markt zal houden.

vorig weekend zijn we met een erg gezellige groep naar brownsberg geweest, dit is een natuurreservaat wat in het binnenland van Suriname ligt.
na een paar uur hobbelen op een bauxietweg dachten we dat we het ergste van de rit wel voorbij waren. niets was minder waar, we moesten namelijk nog een berg op..
de weg was bijna even breed als de bus zelf, met aan weerszijden berg en een gapende afgrond waar gelukkig wel bomen stonden die ons eventueel misschien wel op konden vangen mocht de chauffeur opeens zin hebben in een beetje verandering in de rit. dit lijkt nog allemaal wel mee te vallen totdat je ziet dat er in deze smalle weg ook nog kuilen zitten die echt ontweken moeten worden willen we heelhuids de berg op komen. jullie kennen vast wel van die tekenfilmpjes waarin die busjes heen en weer gaan als ze rijden. laten we zeggen dat wij de 10x heftigere versie meegemaakt hebben.
aangezien ik dit nog kan schrijven ben ik dus wel heelhuids de berg op gekomen. het werd wel even spannend toen we een tegenligger tegen kwamen.
we gingen eerst naar ston eiland, hier hebben we heerlijk gerelaxed, tussen de piranha's gezwommen (we wisten ervan ja! ben ik geen held?!) en veel gezelligheid gehad. aan het eind van de middag maakten we een boottochtje, hierbij hebben we een kaaiman gezien (nu wel helemaal ja! en niet alleen de ogen) en exotische vogels rond zien vliegen (papegaaien, bonte spechten, enz.) heel erg mooi!

de volgende dag gingen we echt naar brownsberg, we trokken de jungle in om 2 watervallen te kunnen zien. na een poos te hebben gelopen door het gigantisch prachtige tropische regenwoud, onder het genot van een stel brulapen die een wedstrijdje deden wie het hardst kon schreeuwen (ik ben tot de conclusie gekomen dat ze als niet-elektrische grasmaaiers klinken), wetend dat er wurgslangen en vogelspinnen zitten, hebben we ons heerlijk afgespoeld onder de waterval. wat een genot! helaas was de heenweg vooral naar beneden, de terugweg moesten we dus omhoog. met een bijna ontploft hoofd ben ik uiteindelijk op het laatst zonder al te veel moeite de berg weer opgeklommen. hierna zijn we naar het hoogste topje van de berg gelopen en hebben hier van het uitzicht genoten, wat een prachtig land!

aan elk weekend kwam een einde, zo ook aan deze. de week begon weer en er is nog veel te doen!
het was gewoon een drukke week! heerlijk! ik heb eindelijk het gevoel dat ik helemaal ingewerkt ben en krijg nu veel verantwoordelijkheid. echt leuk!

ondertussen zit ik trouwens ook al een paar weken op salsa dansen. hier leer ik met nog een hoop Nederlandse studenten de salsa en meringe. erg leuk om te doen! nog 2 lessen en ik moet afdansen, wel spannend!
iemand van salsa vroeg me laatst in de salsazaal van een uitgaansgelegenheid ten dans. ik durfde de uitdaging wel aan om me voor veel te veel toekijkende mensen mee te laten slepen naar de dansvloer om als beginnend, stokstijf, Hollands studentje mezelf hoogstwaarschijnlijk voor (brul)aap te zetten. ik kende de basispasjes en daar bleef het ook bij, de rest van wat ik geleerd had kwam niet terug. de grap was dat ie me na gedanst te hebben (lees: in de rondte te hebben geslingerd met 1001 draaien), me 3 niveaus hoger schatte dan ik zit.

vandaag zijn we naar braamspunt geweest. dat is het punt waar de Suriname rivier begint vanuit de atlantische oceaan. we zijn hierheen gevaren en hebben onderweg veel dolfijnen gezien, heel vet!!
natuurlijk hebben we ook in de oceaan gezwommen. het was een heerlijke middag en hebben echt genoten!

nou ik vind het ondertussen wel welletjes, volgens mij heb ik deze 2 weken van stilte al wel redelijk goed gemaakt met dit verhaaltje.

liefs, Sandra


(PS: voor degenen die het nog niet weten; op picasaweb.google.nl/sandraboender staan foto's! ik probeer er regelmatig wat op te zetten.)