Het paradijs genaamd Trinidad en Tobago

Trinidad en Tobago, een weekje zon, zee, strand; een weekje genieten!
Helaas was het woord ‘ genieten’ in het begin ver te zoeken. Vanwege een lekke band hadden we slechts 7 uur vertraging op het vliegveld in Suriname. Op een vliegveld zoals Schiphol zou dit niet eens zo heel erg zijn, we zouden kunnen winkelen, kopje thee drinken, die 7 uur zou je in ieder geval nog wel redelijk doorkomen. Helaas is het op Zanderij anders, de winkels gaan alleen open als er vluchten zijn en sluiten direct daarna weer.
Tja, wat doe je dan.. Nadat we tot de conclusie waren gekomen dat 3 stoeltjes naast elkaar toch niet zo comfortabel blijkt te liggen (ondanks dat we nog wel een half uurtje erop hebben kunnen slapen) hebben we om de tijd te doden een kwartetspelletje gemaakt en ons hiermee vermaakt.

Na een lange, lange, laaaaaaaange 7 uur, konden we toch eindelijk aan onze 1,5 uur durende vlucht beginnen!
Eenmaal aangekomen in Trinidad zijn we naar Port of Spain gegaan, de hoofdstad. Hier hadden we een guesthouse geboekt en zijn na ons ingecheckt te hebben, lekker de stad in gegaan. Wat een wonder leek alles! Het was opeens zo westers en modern! Ben benieuwd hoe vreemd Nederland straks weer voor me zal zijn..

De volgende dag was wederom het genieten niet aan ons uitbesteed, we voeren met de ferry vanuit Port of Spain naar Tobago. Je zal denken, wat is hier nu niet genieten aan..? Helaas heb ik tijdens deze reis uitgevonden wat zeeziekte is, in het begin vond ik het geschommel in de boot nog heerlijk, een half uur later stonden Laura en ik samen boven de plee. Verdere details zal ik jullie besparen..

Na een niet-fijne 2,5 uur was Tobago in zicht, wat een plaatje! Hier zouden we zeker de komende 4 dagen wel kunnen genieten!
Zodra we in ons guesthouse aangekomen waren (wat ook niet zo heel gemakkelijk was aangezien onze taxi chauffeur het niet kon vinden terwijl we er zo’n 4x langs waren gereden), zijn we gelijk naar het strand gesprint voor een verkoelende duik in het helderblauwe water. Als je het aan mij vraagt is Tobago het heerlijkste land dat er bestaat!

Tobago is niet alleen ontzettend mooi, de mensen zijn vooral geweldig! Iedereen zegt je vriendelijk gedag (dus niet alleen de mannen!), niemand staat verlegen om een gezellig praatje, ze zijn ontzettend gastvrij en willen vanalles over je weten.
Ook is het erg grappig om te zien dat er niet alleen straathonden zijn, maar hier lopen ook kippen vrij rond! Je kan geen stap buiten de deur zetten of je ziet wel ergens een kippetje. Erg gezellig bij het straatbeeld van Tobago.

Wat wederom erg leuk is in Tobago is het nachtleven. Helaas heb ik dit juist meegekregen toen ik in bed lag en wakker gezongen werd door een of andere valse zangeres die dacht dat ze erg mooi kon zingen. Met wattenschijfjes in de oren (die meer kriebelden dan hielpen) probeerden we toch nog een beetje nachtrust mee te pikken.

De volgende dag was aangebroken, wat is er allemaal in Tobago te doen?! Meer dan genoeg, maar Sandra en Laura hangen toch liever lekker op het strand. Gelukkig bleef het hier toch niet bij en zijn we met een glass-bottom boat de zee op gegaan om te snorkelen bij een koraalrif. Op nog een beetje zeeziekte na was dit heerlijk! Ik heb veel mooie vissen gezien en lekker in de Caribische zee gedobberd.

Zo ging het een heerlijke 4 dagen door; lekker luieren, niks doen, winkeltjes langslopen, strandhangen, rollen in de branding, te apatisch zijn om ook maar iets nuttigs uit te voeren, uit eten gaan en Amerikaanse films kijken in bed.. Wat een leventje!
Helaas kwam ook hier een einde aan en moesten we weer naar huis.. We hadden weinig zin in weer 1,5 uur boven de wc hangen in de boot dus hebben we het vliegtuig genomen. Het enige nadeel hieraan was dat we in Trinidad op het vliegveld alles behalve aansluiting hadden en dus weer een groot aantal uren moesten wachten en vervelen. Ode aan Trinidad; ze hebben hier winkels die wel de hele dag open zijn!


’s Nachts zijn we weer in Suriname aangekomen, een aantal tinten bruiner en met een heerlijke en mooie vakantie achter de rug.
Nu nog een weekje in Suriname genieten en dan zullen we toch echt de voorbereidingen moeten treffen om weer terug te gaan naar huis.

Tot de volgende blog!
Liefs, Sandra