zuster Sandra spreekt

na een heerlijk weekend en 'werk'week is wederom het weekend weer aangebroken.

vorig weekend zijn we in plaats van de colakreek naar de 3e brug gegaan. dit is ongeveer hetzelfde als de colakreek, het water is zo donker als cola en het is puur genieten! we hebben onze hangmatten tussen een paar bomen geplant en hebben ons hier heerlijk relaxed in geinstalleerd. na een dagje genieten zijn we met een hele hoop Nederlandse studenten uit eten geweest bij de Javaan. het was erg gezellig en hebben na veel gezweet door het veel te veel aan pepers, nog met een paar een lekkere mojito en wat andere cocktails gedronken. wat een heerlijke dag!

maandag begon de echte werkweek, ik begin de afdeling al een beetje te leren kennen op de namen van alle zusters na, wat een rotdingen zijn dat zeg! patienten zijn niet zo moeilijk om te onthouden want die blijven toch in 1 bed liggen maar op de gang kom je weet niet hoeveel zusters tegen die je nog eens uit elkaar moet houden ook! degene die mij een beetje kent weet dat dit een ramp is voor mij aangezien ze allemaal zwart zijn dus ook allemaal op elkaar lijken..

de patienten zijn lief op natuurlijk een aantal te veel flirtende rotte appels na die het werk natuurlijk ook wel heel erg grappig maken!
ik moet wel erg wennen aan het feit dat zelfs collega's me aanspreken met 'Zuster Sandra'! is het niet afschuwelijk?!

woensdagavond hadden we een etentje voor de hele gongrijpstraat studenten gehouden in onze achtertuin. was een mooi feestje: Tracy en ik met 16 bakken bami en nasi door de stad fietsen, Timo was met een aantal porties roti het verkeer onveilig aan het maken. het was super gezellig! helaas kon het niet lang duren omdat -jaja- Yes-R in town was en de meesten voor de show er heen gingen. natuurlijk piekerde ik er niet over om te gaan, ik mag zo Hollands zijn als de pest maar voor Yes-R pas ik keihard!

toch gingen de laatsten om half 12 weg, dit lijkt best vroeg totdat je ziet dat je tuin veranderd is in een puinhoop en je over 6 uurtjes alweer je bed uit moet. we hebben het dan natuurlijk ook niet opgeruimd.

met een enigszins brakke kop ben ik de volgende morgen op stage verschenen. de dag duurde redelijk lang, vooral toen ik samen met een collega naar een lezing ging en het over iets ging waar onze afdeling niets maar dan ook echt niet mee te maken heeft; vroeggeboorten. echt iets voor personeel van de mannen intern.. ik had dan ook veel moeite met het open houden van mn ogen..

morgen gaan we naar Bigi Pan, hier gaan we kaaimannen zoeken. brr griezelig! we gaan met een aantal Nederlandse stagiaires, t zal vast super gezellig worden!

nou in de hoop dat ik de volgende blog ook nog kan schrijven zonder een aantal lichaamsdelen te missen zeg ik jullie maar weer vaarwel!

liefs, Sandra